Burg – Haldensleben | Relacje z rejsów

Aby tu dopłynąć trzeba było przejść przez 20 m śluzę Hohenwarthe i najdłuższy w Europie akwadukt w pobliżu Magdeburga. Śluza przetrzymała nas ponad godzinę i zawróciła mi w głowie, bo czekaliśmy na statek pasażerski, który wypłynął jakby ze śluzy z Elby z Magdeburga, czyli tak, jakby była tam żegluga. Ale więcej planów nie zmieniam. Za pasażerem wpuszczono nas. Niestety, żaden z oczekujących ze mną Niemców nie znał angielskiego. Starali mi się wytłumaczyć że 8 nie. Myślałem, że wpuszczą tylko 7 statków, ale było nas tam 5. Pani tłumaczyła, że 9 i 10 tak, ale 8 nie. Dopiero w śluzie zorientowałem się, są tam pływające polery i 8 nie działa. Przygotowałem się do przekładania cumy coraz wyżej, ale śluzowi uparli się, że wszyscy muszą stać przy pływających polerach, a że nie było już wolnych, więc mam stać przy burcie innej łodzi. Tylko, że gadali to po niemiecku. Na szczęście załogi wiedziały, że jestem cudzoziemcem i wymachując rękoma wysterowały mnie ku zadowoleniu śluzowych. A sama śluza robi wrażenie. Przed wpłynięciem na akwadukt trzeba się zarejestrować, bo łodzie płyną w konwoju raz w jedną, raz w drugą stronę. Ponieważ jednak śluza zgromadziła nas 5 statków i znalazłem się dokładnie w środku, postanowiłem obserwować co zrobią inni. Inni po prostu wpłynęli na akwadukt i jak między nimi. Może rozmawiali na wymaganej częstotliwości i powiedzieli, że płynę w środku, ale nie słyszałem. Akwadukt , niestety, już wrażenia nie robi bo ma na tyle wysokie brzegi, że nic nie widać. Ale powyżej brzegów jest droga i tam gromadzi się sporo gapiów. W dole płynie Elba. Marina w Haldensleben ładna, tania 15 euro. w cenie tylko prąd. Woda 1 euro/100 l. Natrysk 1 euro/4 min. – mamy swój. Zakupy zdążyliśmy zrobić w Burgu przed wypłynięciem.